Sunday, September 4, 2011

Εικόνες καλοκαιριού

Να'μαι λοιπόν κι εδώ. Πιστός στο ραντεβού αλλά χωρίς τις φανφάρες και τις υπερβολικά ανώριμες και κάφρικες διατυπώσεις του alter ego μου στα Φ.Χ. 'Ηθελα μέρες τώρα να γράψω αυτό το ποστ. Από την μέρα που γύρισα βασικά. Στην αρχή δεν το έκανα γιατί το μυαλό μου ακόμα δεν είχε γυρίσει. Είχε μείνει εκέι. Πίσω. Στον ήλιο και τη θάλασσα. Στα χέρσα μα τόσο μοναδικά όμορφα αιγαιοπελαγίτικα νησιά μας.  Και κυρίως είχε μενει εκεί, ανάμεσα τους. Ανάμεσα στους φίλους και τις καλοκαιρινές παρέες. Παλιούς και καινούργιους. Λέγοντας ή γελώντας με ακόμα ένα αστείο. Πίνωντας ακόμα ένα ουζάκι. Αντικρίζοντας ακόμα ένα μαγευτικό ηλιοβασίλεμα ή κάνωντας ακόμα ένα μεθυσμένο βραδυνό μπάνιο με τα εσώρουχα και ύστερα περιμένωντας τουρτουρίζοντας την ανατολή για να μας ζεστάνει. Ξενερώνοντας από ακόμη ένα επικό μεθύσι. Παίρνοντας για άλλη μια φορά το καράβι της επιστροφής...

Ύστερα με έπιασε η κατάθλιψη. Ακούγεται σαν αστείο, και λίγο γκομενίστικο αλλά είναι αλήθεια. Ντάξει δεν έπεσα και στα ναρκωτικά (ε, οι μπάφοι δεν θεωρούνται στα αλήθεια ναρκωτικό έτσι δεν είναι; το λέει και ο ΓΑΠ πλέον άλλωστε). Τέλος πάντων όταν την ξεπέρασα κι αυτή είχαν όλα αρχίσει να ξεθωριάζουν. Θέλω να πω είχε μείνει μόνο η αίσθηση. Αυτό το γαργαλιστικό συναίσθημα που κυριεύει όλο μου το κορμί όποτε σκέφτομαι αυτό το καλοκαίρι, το οποίο όμως όσο και να θέλω νιώθω πως δεν μπορώ να μεταδώσω σε κανέναν. Σε όποιον δεν ήταν εκεί για να το ζήσει μαζί μου τουλάχιστον. Θα μπορούσα να αρχίσω να σας διηγούμαι ιστορίες και σκηνικά και πολλά από αυτά θα σας έκαναν να χαμογελάσετε ή και να γελάσετε ίσως. Σίγουρα θα λέγατε: "τον μπαγάσα, ωραία πέρασε". Άλλα ξέρετε κάτι; Δεν χρειάζεται να το πείτε. Και δεν με νοιάζει κιόλας να το πείτε -χωρίς παρεξήγηση, ξέρετε πόσο σας αγαπάω και σας σέβομαι, πιστοί μου αναγνώστες. Αλλά να, το θέμα είναι οτί αυτό ήταν το δικό μου καλοκαίρι. Το δικό μου και τον ατόμων με τα οποία το μοιράστηκα. Τους οποίους θα ήθελα να ευχαριστήσω σε αυτό το σημείο, όλους μαζί κι έναν έναν ξεχωριστά. Ξέρετε ποιοι είστε. Αυτό που δεν ξέρετε είναι ότι όλοι σας, ο καθένας με τον τρόπο του βάλατε από ένα λιθαράκι, μικρό η μεγάλο, ώστε να χτιστεί στο μυαλό μου αυτό που ονομάζω το καλύτερο καλοκαίρι της ζωής μου μέχρι τώρα. Όσο για σας λατρεμένοι αναγνώστες, όσο καλή προαίρεση και να έχετε, στα δικά σας μάτια δεν θα είναι ποτέ το ίδιο. Ποτέ δεν θα μπορέσει να σας προκαλέσει το ίδιο αίσθημα, κι ούτε θα έπρεπε άλλωστε. Εσείς είχατε το δικό σας υπέροχο καλοκαίρι κι εγώ είχα το δικό μου.  Και το κρατάω για μένα.   

Αυτό που μπορώ να κάνω όμως είναι να σας μεταφέρω εικόνες. Εικόνες που μπορεί να μην λένε τίποτα για σας, αλλά που μπορεί κιόλας να σας θυμίσουν κάτι από τα δικά σας μοναδικά καλοκαίρια. 'Οπως και να έχει εικόνες που θα ήθελα με μεγάλη χαρά να μοιραστώ μαζί σας και να ευχηθώ πάντα να μπορούμε να δημιουργούμε τόσες και ακόμα περισσότερες, όλοι μας. Κι ύστερα να τις καταχωρούμε στους φακέλους του σκληρού μας αλλά -το σημαντικότερο- να τις αποθηκεύουμε στους δαιδαλώδεις κι αχανείς διαδρόμους του μυαλού μας κι από αυτές να φτιάχνουμε όμορφες θύμησες και αναμνήσεις που θα μας συντροφεύουν μέχρι το επόμενο καλύτερο καλοκαίρι της ζωής μας. Εικόνες καλοκαιριού...

ΥΓ Κάτι τελευταίο εν είδει κοινωνικού σχολιασμού. Η αίσθηση που εισέπραξα από όλους με τους οποίους μίλησα -και δεν μιλάω για τους ξενιτεμένους έλληνες, διότι αυτοί, όπως κι εγώ, δεν είναι αντιπροσωπευτικό παράδειγμα- είναι ότι το φετινό καλοκαίρι (το οποίο ενδέχεται να μείνει γνωστό  στην ιστορία ως το "καλοκαίρι του 2011", τρου στόρι) πέρασαν όλοι υπέροχα και φανταστικά. Και διερωτώμαι...ισχύει αυτό που λένε ότι η φτώχια (βλ. κρίση) θέλει καλοπέραση ή μήπως είναι το χαλάρωμα και η ηρεμία πριν τη τελική και αποφασιστική μάχη; Ο καιρός θα δείξει...





































4 comments:

  1. Tsutsurisa

    Luv,
    Julia

    ReplyDelete
  2. Κι εγώ Τζούλιά μου, κι εγώ...Με το που διάβασα το όνομα σου κάτι σκίρτησε μέσα μου.

    Που χάθηκες βρε ψυχή;

    ReplyDelete
  3. οκ! μολις αποφασισα οτι θελω διακοπες. Παλι

    ReplyDelete
  4. Εγώ νομίζω πως δεν γύρισα πότε από αυτές τις διακοπές

    ReplyDelete